Het Loy Krathong festival

Elk jaar vieren Thailand, Laos, Myanmar en Cambodja het feest van het water. De Thai noemen het festival Loy Krathong (ook wel geschreven als ‘Loy Krathong’). Ze halen alles uit de kast om het te vieren. ’s Avonds lijken de lucht en de rivieren op een goedgevulde sterrenhemel. In 2020 vieren de Thai Loy Krathong op 31 oktober. De dagen waarop Loy Krathong gevierd wordt, zijn niet elk jaar dezelfde. Het Loy Krathong feest valt traditioneel samen met de avond van de volle maan in de twaalfde maanmaand. Meestal laat deze volle maan zich zien in november. Het festival is tevens de afsluiter van het regenseizoen.

Rivieren vol krathongs

‘Loy’ is de vertaling van ‘laten drijven’. Hetgeen iedereen laat drijven op rivieren is een ‘krathong’, vaak gemaakt van bananenbladeren. In de krathong staat een ontstoken kaars met daarnaast een bloem, wierookstokjes en een paar muntjes. Onder de volle maan drijven ontelbare krathongs op de rivieren en meren. De Thai en Laotianen geloven dat met het wegdrijven van een krathong, het ongeluk van hen wegdrijft. De brandduur van de kaars en de afstand die de krathong aflegt, bepalen het geluk voor de toekomst. De krathong is een offer aan Phra Mae Khongkha. Mae Khongkha is de heilige moeder van het water. De Thai en Laotianen vieren Loy Krathong om haar te eren en om haar om vergeving te vragen voor de zonden die ze begingen.

Lantaarns, optochten en wedstrijden

In Chiang Mai bevat het Loy Krathong festival een scala aan activiteiten. Loy Krathong heet in Chiang Mai ook wel het Yee Peng festival. Tijdens Yee Peng zijn de straten van de binnenstad gevuld met mensen die lantaarns oplaten. De hemel is vol lichtjes. Sommige mensen hangen vuurwerk aan hun lantaarns. Al kan dat gevaarlijk zijn in de menigte die zich in de stad bevindt. Ook in Phuket en op Koh Samui is het oplaten van lantaarns normaal tijdens Loy Krathong. Op andere plekken in Thailand wordt het ook wel gedaan, maar daar is het meer bijzaak. Niet alleen de lantaarns zijn feestelijk, ook de optochten die de straten sieren zorgen voor sfeer. Praalwagens en verklede mensen trekken door de straten. Meisjes worden opgetut voor de schoonheidswedstrijden waar ze strijden om de mooiste te zijn. In tempels worden offers gebracht. Ook in kleinere steden en dorpen is Loy Krathong een evenement waarvoor iedereen groots uitpakt. Dezelfde festiviteiten als in grote steden vinden hier plaats. De activiteiten zijn wat kleinschaliger en authentieker.

Awk Phansaa in Laos

Awk Phansaa, ook wel Awk Watsa genoemd, is het Loy Krathong van Laos. De activiteiten tijdens het festival zijn vergelijkbaar met die in Thailand; mensen laten krathongs te water en optochten met kaarsjes gaan langs tempels. Bootraces zijn de volgende dag (Bun Nam) een groot spektakel in Vientiane, Luang Prabang en Savanakhet.

Thasaung Mong in Myanmar

Terwijl boven Thailand lantaarns stijgen, vieren Birmezen Thasaung Mong. Kaarsen verlichten straten en gebouwen. Birmezen lopen in een stoet om monniken kleding en andere cadeaus te geven. ’s Nachts weven vrouwen gewaden voor de monniken. Veel vrouwen werken de hele nacht door om de volgende ochtend kleding aan de monnik te kunnen geven. Gigantische ballonnen worden opgelaten met behulp van warme lucht. Ook vuurwerk en muziek ontbreken niet in Myanmar tijdens Thasaung Mong.

Bon Om Touk in Cambodja

Bon Om Touk is de Cambodjaanse variant van het waterfestival. Sommigen schrijven het als Bon Om Thook, Bon Om Tuk of Bon Om Teuk. Hoofdstad Phnom Penh pronkt met de meeste activiteiten tijdens het festival. Deze zijn vergelijkbaar met de viering in Thailand. In Phnom Penh is een grote bootrace. De straten vullen zich met parades. Op sommige plekken zijn optredens met traditionele muziek. Ook wordt er vuurwerk de lucht ingeschoten.